Sevgili Günlük

Efsane ben oluyorum :P

İstanbul'a döndüm de..haber vereyim dedim :)

Dönüşte uçak yolculuğumun ilk 15 dakikası biraz zor geçti.

Alandan kalktı uçak,yükseliyor ama nasıl sallanıyor... Arada hafif yan yatıyor,küçük boşluklara girip şööyle bir alçalıp yeniden yükseliyor.Dışarsı göz alabildiğine gri...Uçak titriyor bir yandan.Hah dedim,"Bodrum'dan kalkışından on dakika sonra düşen uçak" diye manşet olacağız.
Herkes yüzünde sahte bir gülümsemeyle oturuyor.O uçuşlarda hakim olan rahatlık pek yok,insanlar her sallantıda etrafa bakıyor.

(Temsili foto)


Derken bir boşluğa girdik ve uçak 5 saniye kadar sanırım,irtifa kaybetti.
İşte o an farkına varmasak da Hollanda kazasının hepimizin aklında olduğunu anladım.
İnsanların yüzünde bir endişe belirdi bir anda,uçuşa alışık olmayanların hafif panik.
Beş saniye okurken kolay geliyor ama lütfen içinizden 5 saniye tutun ve bu süre boyunca içinde olduğunuz uçağın alçaldığını düşünün.

Hayatımda ilk defa bir uçakta acil çıkış kapısı oturduğum yere göre nerdeymiş diye baktım.
İnsan kendini çok çaresiz hissediyor.
Sanırım bu en kötü uçuşum olacak,derken uçak o gri bulutların üstüne çıktı ve hava şartları düzeldi.Ondan sonra gönül rahatlığıyla oturdum ve normal seyir gerçekleşti.

Bu arada ben hiçbir uçuşumu bu kadar uzun uzadıya anlatmam,"iyiydi" veya "fena değildi" der geçerim,biraz endişelenmişim sanırım :)

Danalarımı pek özlemişimmmm...



Selinim akvaryumuma salyangoz hediye etmiş,kendisine burdan kocaman öpücükler gönderiyorum :)