Aslında yazının başlığını "bir kabusu yaşamak" yapacaktım ama gözü ilişenlere fikir vermesi açısından olayı da yazayım dedim.
Çeşitli gazetelerde bugün yer alan habere göre, Tehlikeli Irklar Kanunu'nda belirtilen köpeklere, sahiplerinden alınarak el konulacak.
Bu ırklar pitbull, dogo, tosa ve fila.
5199 sayılı kanunla 2005te pit ve tosa yasaklı ırk oldu, daha sonraki Tehlikeli Köpekler Kanunu ile de dogo ve fila bu ırklara dahil edildi.
Buna göre bu köpeklerin üretilmesi, sahiplendirilmesi, ülkeye sokulması, satılması ve hediye edilmesi yasak
Hayvan başına para cezası var ve hayvana el konuyor.
Bu günden sonra bunu uygulamaya karar vermişler.
Kendimi pit ve dogo sahiplerinin yerine koyuyorum, kabus gibi bir durum! Canımdan çok sevdiğim canlının her an birileri tarafından elimden alınabileceğini bilmek, insanı ne hale sokar Tanrım!
Köpek yetiştirmeyi bilmeyen, köpeğini dövüştürmeyi bir halt sanan, kendi ezikliklerini köpekleri üzerinden gidermeye çalışan, egolarını tatmin eden, köpeğim saldırsın parçalasın ısırsın modunda gezinen bir takım İNSANIMSI nedeniyle, gözünün içine baktığım, sosyal yetiştirdiğim, insan seven köpek seven, uyumlu, itaatkar köpeğime el konulması, köpeğimin bakım evine(!) gönderilmesi , ordaki akıbetinin ne olacağının bilinmemesi, kabusu yaşamak. Rüyalarda görünce kan ter içinde, yürek çarpıntılarıyla uyandığımız durumların gerçek olması. Köpeğini böyle bir sebepten kaybetme düşüncesinin bile kalp sızlattığı bir durum. O ruh halini düşününce gözlerin dolmasına neden olan bir durum.
Sabahtan beri durup durup kızlarıma (rottweiler ikisi de) bakıyorum. Böyle bir durum bizim başımızda olsa nolurdu diyorum. Naparlardı benim sevgi pıtırcıklarım, nasıl ayrılırdım, nasıl teslim ederdim akıbetinin ne olacağının bilinmediği bir yere? Naparlardı orada, ne düşünürlerdi benim için, yarı yolda bıraktığımı mı düşünürlerdi, onları terk ettiğimi mi, artık sevmediğimi mi? Nasıl çıkardı aklımdan o son bakışları, gözleri, hayal kırıklıkları ve belki korkuları? Nasıl açıklardım onlara, hiçbir suçlarının olmadığını, hiçbir suçumun olmadığını? Nasıl dayanırdım arkalarından, nasıl katlanırdım çaresizliğime, elimin kolumun bağlı olmasına? Şimdi, bunları düşünüp yazarken bile ağlarken, ellerim titrerken, gerçekleşmesine nasıl dayanırdım?
Kabusu yaşamak,demiştim. Değil, daha kötü, daha katlanılmaz.
Allah tüm pitbull ve dogo sahiplerine kolaylık versin, dilerim ciddi kayıplar verilmeden aşılır bu iş.
Allah tüm diğer ırkları; rottweilerları, dobermannları, Alman çobanları, cane corsoları...hepsini korusun.
Allah yardımcınız olsun.
Daha Yeni Kayıtlar Önceki Kayıtlar Ana Sayfa
